Een heftige einde van een super leuke week.🏥

lieve allemaal,

Dit weekend heb ik helaas zelf mogen ervaren hoe het is om een patiënt te zijn in een ziekenhuis in de Filipijnen.

Vrijdag middag tijdens de lunch begon het een beetje op te spelen werd misselijk en had buikpijn. Ik dacht bij mezelf gaat wel over zou denk ik door de warmte komen, die ochtend hadden we namelijk een hele mooi waterval bezocht ik Miagao. Die avond bleef ik mezelf maar niet lekker voelen en ging ik vroeg naar bed. De volgende dag gingen we niks doen een paar gingen naar het strand en ik bleef thuis samen met daphne en katie die zich ook niet zo lekker voelde. Die dag werd het alleen maar erger. Ik denk dat ik die dag koorts heb gekregen. kreeg de hele tijd koude rillingen en had het toen steeds weer warm. Ik zweette me dood met de airco an op de hoogste stand. ik heb de hele dag in bed gelegen en geslapen. Die dag heb ik alleen wat avondeten op. Ik ging weer vroeg slapen rond half 8. Heel erg vroeg dus. Die nacht was echt verschrikkelijk. Ik heb de hele nacht koortsaanvallen gehad. De volgende dag zouden we met de groep naar het eilandje Guimaras gaan om daar te gaan eilandhopen en te blijven overnachten ik Iloilo. Ik had toch besloten om mee te gaan omdat ik bed blijven ook niks is. Dat was dus geen goede beslissing van mij. Eenmaal op de boot werd ik zo ziek. ik had het koud bij 35 graden, hoofdpijn misselijk en continu naar het toilet moeten. De groep heeft toen besloten om eerder met mij terug naar Iloilo te gaan zodat ik naar een ziekenhuis kon. Daar stond de super lieve Janice ons al op te wachten. Mijn controles werden gedaan en ik moest wachten op een arts op de eerste hulp. Daar kreeg ik te horen dat ik heel erg uitgedroogd was en ze verder onderzoek zouden gaan doen. Daarbij vertelde ze ook het slechte nieuws dat ik minimaal 2 dagen moest blijven. Dit was ff slikken. shit dit zag ik niet aankomen. Ik dacht zou wel een griepje zijn en snel overgaan. Ik heb een mooie luxe kamer gekregen waar ik alleen op kwam te liggen. Mijn super lieve buddy Daphne heeft zich de afgelopen 3 dagen echt opgeofferd voor mij. Ze bleef slapen op een bezoekers bankje wat denk ik 30 cm breed was zonder kussen. Deze dagen heeft ze mij echt gesteund. De volgende dag kreeg ik de bloeduitslagen. Er bleek een parasiet in mijn darmen te zitten. Ja je leest het goed een parasiet. Gedver dacht ik waarom ik. Maar goed positief blijven zat er hoog in bij mij. Ik kreeg antibiotica en veel andere medicatie. De volgende dag voelde ik me al stukken beter. Ik mocht naar huis van de arts als ik niet meer zo vaak naar het toilet moest💩. De 3 dag was het uiteindelijk zo ver. Dag ziekenhuis dacht ik. Maar voordat we weg waren was het half 4. We moesten wachten tot iemand mij kwam op halen met een rolstoel. Ik zei ik kan wel lopen maar ze stonden er op dat ik in een rolstoel naar de uitgang gebracht werd. Naar een lange hobbelige rit waren Daphne en ik dan eindelijk naar 3 daagjes weer terug in ons huisje in Miagao. Ik was nog nooit zo blij om weer terug te zijn en iedereen weer te zien.  Nu ga ik snel deze blog stoppen en rust nemen. Ik heb deze week nog lekker vrij gekregen van Janice om weer helemaal op te knappen. Het gaat al stukken beter. Mijn darmen moeten alleen weer even wennen naar 2 dagen niks te kunnen eten.